Friday 25 July 2014

خيلي دلم گرفته

دل نوشته

چند وقته دلم گرفته و هر فرصتي پيش مى ايد راجع به اين مطلب صحبت مي كنم. با عشقم با همكارا با دوستان و اشنايان! همه هم از اونجايي شروع شد كه موجودي به نام انسان شروع به كشتن همنوع خودش كرد! هر دفعه هم يه بهانه داشت. يك دفعه به بهانه دين و مذهب، يك دفعه به بهانه تفاوت نظرو عقيده سياسي، يك دفعه به نام وطن، يك دفعه اشتباهي و، و، و، و، ...
دقت كرديد كه ما تنها موجوداتي هستيم رو اين كره خاكي كه هم نوع خودمون رو از بين ميبريم؟! هيچ موجود ديگه اي چنين با هم نوع نمي كنه كه ا ن س ا ن با هم نوع ميكنه. حالا مشكل از كجا شروع شد؟ فكر كنم از اونجا كه هابيل، قابيل رو كشت... اگه اين قصه حقيقت داشته باشه، ريشه همه اين نامردمي ها از اونجا شروع ميشه. ولي اخه درد من اين نيست! درد من انه كه يه عده از نا اگاهي يه عده ديگه براي خودشون بيزنس ( تجارت) راه انداختن. اينا اونا رو ميكشن ميگن ما حقيم! اونا اينا رو ميكشن و ميگن اينا ناحقن! اين وسط هم خون يه عده بي گناه ريخته ميشه.

اگه مسلموني، اگه مسيحي هستي، اگه يهودي هستي يا بودايي و يا بي دين، فكر نمي كنم هيچ كدوم اينها بگه كه اون يكي رو بكشي. همه ما يك زمان كوتاه وقت داريم، بياييد در كنار هم اين زمان كوتاه رو با خوشي بگذرانيم و به هم كمك كنيم. تفنگ نسازيم و به جاش گيتار بسازيم، تانك نسازيم و به جاش منبر بسازيم ( منبر كنايه به جاي اموختن اموزههاي الهي براي باورمندان)، به جاي بمب براي تخريب، خانه براي زندگي بسازيم.


خيلي دلم گرفته و اميدي به رهايي از اين جهل نيست.

                                                                                                                    محمد علي ابراهيميان
                                                                                                                   لندن - مرداد ٩٣